Οι άνθρωποι με υψηλά επίπεδα της δήθεν «καλής» χοληστερόλης διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακής νόσου, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Υπάρχει μια συμπλοκή που συμβαίνει στην κυκλοφορία του αίματος μεταξύ της «κακής» χοληστερόλης που αδειάζει λιπαρό υλικό στις αρτηρίες και στην καλή χοληστερόλη που το παίρνει μακριά.
Αλλά μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Cambridge στο περιοδικό Science έδειξε πως περισσότερη καλή χοληστερόλη δεν είναι πάντα καλό.
Θεωρείται πως τα ευρήματα μπορεί να βοηθήσουν να βρεθούν νέοι τρόποι για την προστασία της καρδιάς.
Τρώγοντας ελαιόλαδο, ψάρια και ξηρούς καρπούς αυξάνονται τα επίπεδα της λιποπρωτεΐνης υψηλής πυκνότητας (HDL) – που είναι ευρύτερα γνωστή ως καλή χοληστερόλη.
Είναι ένα από τα πράγματα που οι γιατροί δοκιμάζουν για να πρόβλεψουν τυχόν κινδύνους για καρδιακή προσβολή.
Ωστόσο, επαναλαμβανόμενες δοκιμές με φάρμακα που αυξάνουν την HDL έχουν αποτύχει, με αποτέλεσμα οι γιατροί να σκέφτοντε πως κάτι άλλο συμβαίνει.
Σπάνια Μετάλλαξη
Έχει βοηθήσει η μελέτη των ανθρώπων με σπάνιες μεταλλάξεις που έχουν ως αποτέλεσμα τα υψηλά επίπεδα της καλής χοληστερόλης.
Δοκιμές έδειξαν οι άνθρωποι με μια μετάλλαξη σε ένα γονίδιο που ονομάζεται SCARB1, η οποία επηρεάζει ένα στα 1.700 άτομα, είχαν πολύ υψηλά επίπεδα της καλής χοληστερόλης.
Αλλά είχαν επίσης 80% αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου – που είναι περίπου το ίδιο με αυξημένο κίνδυνο όπως και για το κάπνισμα.
Περαιτέρω πειράματα έδειξαν πως η μετάλλαξη δεν άφηνε την HDL να αδειάζει το λίπος που είχε συγκεντρώσει στο ήπαρ για επεξεργασία.
Ο καθηγητής Adam Butterworth, ένας από τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, δήλωσε στην ιστοσελίδα του BBC: «Αυτό είναι σημαντικό, γιατί πάντα πίστευαμε ότι η καλή χοληστερόλη συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου.
“Αυτή είναι μία από τις πρώτες μελέτες που δείχνουν ότι μερικοί άνθρωποι που έχουν υψηλά επίπεδα της «καλής» χοληστερόλης έχουν υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου, αμφισβητώντας τα μέχρι τώρα πιστεύω μας για το αν η «καλή» χοληστερόλη προστατεύει τους ανθρώπους από τις καρδιακές παθήσεις ή όχι . ”
Έχουν υπήρξει τεράστιες προσπάθειες με τα φάρμακα για την αύξηση της HDL, με την ελπίδα ότι έχουν την ίδια επίδραση όπως οι στατίνες, που μειώνουν την κακή χοληστερόλη.
Ο καθηγητής Butterworth προειδοποίησε ότι τα φάρμακα που στοχεύουν απλά στην “αύξηση της HDL δεν είναι τόσο χρήσιμα”.
Είπε ότι το μέγεθος των διαφόρων σωματιδίων HDL ή πόσο ποιοτικά είναι στην μεταφορά μπορεί να είναι πιο σημαντικό από τα συνολικά επίπεδα.
Και αυτό μπορεί να είναι μια πιο παραγωγική οδός της έρευνας.
Ενώ οι ερευνητές έχουν αμφισβητήσει τη σημασία της ενίσχυσης των επιπέδων της HDL χοληστερόλης, επιμένουν ακόμα πως παραμένει ένα πολύτιμο εργαλείο για την πρόβλεψη του κινδύνου καρδιακής προσβολής.
Παρά το γεγονός ότι ο ερευνητής δρ Daniel Rader, από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, πρόσθεσε: «Τελικά, μπορεί να θέλουμε να εκτελέσουμε γενετικές εξετάσεις σε άτομα με υψηλή HDL για να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουν μεταλλάξεις, όπως αυτή, που αυξάνει την HDL, αλλά δεν προστατευεί ή μπορεί ακόμη και να αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιακή νόσο. ”
Ο Dr Tim Chico, καρδιολόγος σύμβουλος με έδρα στο Πανεπιστήμιο του Sheffield, δήλωσε: «Αυτή η σημαντική μελέτη βοηθάει σε άλλα αποτελέσματα που δείχνουν ότι δεν είναι τόσο απλό όσο η καλή και κακή χοληστερόλη.
“Αξίζει να σημειωθεί ότι η άσκηση αυξάνει την HDL και μειώνει τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων.
«Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι η ευεργετική επίδραση της άσκησης είναι πιθανόν να μην προκαλείται από τα υψηλότερα επίπεδα της HDL, αν και απαιτείται περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε πλήρως την περίπλοκη σχέση μεταξύ HDL και τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων.”
Ο καθηγητής Peter Weissberg, ο ιατρικός διευθυντής του Βρετανικού Ιδρύματος Καρδιάς, δήλωσε: «Πρόκειται για μια σημαντική μελέτη που ρίχνει φως σε έναν από τους σημαντικότερους γρίφους που σχετίζονται με τη χοληστερόλη και τις καρδιακές παθήσεις.
“Αυτά τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ο τρόπος με τον οποίο το σώμα μας διαχειρίζεται την HDL είναι πιο σημαντικός για τον καθορισμό του κινδύνου καρδιακής προσβολής από τα επίπεδα της HDL στο αίμα.
«Μόνο με την κατανόηση της υποκείμενης βιολογίας που συνδέει HDL-C με εμφράγματα μπορούμε να αναπτύξουμε νέες θεραπείες για την πρόληψή τους.”