Κουρκουμίνη στις νευρολογικές διαταραχές

Επισκόπηση της κουρκουμίνης στις νευρολογικές διαταραχές

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η κουρκουμίνη, το κύριο κουρκουμινοειδές που βρέθηκε στον κουρκουμά, έχει μελετηθεί πρόσφατα για τον ενεργό ρόλο της στη θεραπεία διαφόρων διαταραχών του κεντρικού νευρικού συστήματος. Η κουρκουμίνη παρουσιάζει νευροπροστατευτική δράση στη νόσο του Alzheimer, στην όψιμη δυσκινησία, στη μείζονα κατάθλιψη, στην επιληψία και άλλες σχετικές νευροεκφυλιστικές και νευροψυχιατρικές διαταραχές. Ο μηχανισμός της νευροπροστατευτικής δράσης της δεν είναι πλήρως κατανοητός. Ωστόσο, έχει υποτεθεί ότι ενεργεί κυρίως μέσω των αντιφλεγμονωδών και αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων της. Επίσης, είναι ένας ισχυρός αναστολέας της έκφρασης αντιδραστικών αστροκυττάρων και έτσι αποτρέπει τον κυτταρικό θάνατο. Η κουρκουμίνη διαμορφώνει επίσης διάφορα επίπεδα νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο. Η παρούσα ανασκόπηση επιχειρεί να συζητήσει μερικούς από τους πιθανούς προστατευτικούς ρόλους της κουρκουμίνης σε ζωικά μοντέλα μείζονος κατάθλιψης, όψιμης δυσκινησίας και διαβητικής νευροπάθειας. Αυτές οι μελέτες απαιτούν καλά σχεδιασμένες κλινικές μελέτες της κουρκουμίνης για πιθανή χρήση της σε νευρολογικές διαταραχές.

—————————————————————————————————————–

Η κουρκουμίνη είναι το κύριο βιολογικά ενεργό φυτοχημικό συστατικό του κουρκουμά που είναι μέλος της βοτανικής ομάδας Curcuma (οικογένειας Ζιγγιβεροειδών). Εκτεταμένες μελέτες μέσα στο τελευταίο μισό αιώνα κατέδειξαν την προστατευτική δράση της κουρκουμίνης σε όλες σχεδόν τις διαταραχές του σώματος. Το μόριο είναι γνωστό ότι διαθέτει αντιμικροβιακή, αντιφλεγμονώδη, αντιϋπερτασική, αντιϋπερλιπιδαιμική, αντικαρκινική, αντιφλογιστική, αντιδιαβητική, αντιψωριακή, αντιθρομβωτική, αντιεπατοτοξική και πολλές άλλες χρήσιμες ιδιότητες. Εκτός από την προστατευτική του δράση στις διαταραχές των περιφερειακών οργάνων, το μόριο είναι γνωστό ότι διαθέτει και νευροπροστατευτικές ιδιότητες (σχήμα 1) [1]. Η χαμηλού μοριακού βάρους και η δομή της κουρκουμίνης της επιτρέπει να διεισδύει αποτελεσματικά στον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Μελέτες σε ζώα έδειξαν ότι η κουρκουμίνη μπορεί να ενισχύσει τη διαδικασία νευρογενέσεως του ενήλικου ιππόκαμπου αυξάνοντας τον αριθμό των νεοσύστατων κυττάρων στην οδοντωτή περιοχή γύρω από τον ιππόκαμπο. [2]. Επιπλέον, είναι ένας ισχυρός αναστολέας της έκφρασης αντιδραστικών αστροκυττάρων και έτσι αποτρέπει τον θάνατο των ιπποκαμπικών κυττάρων που επάγονται από το καϊνικό οξύ [3]. Σε μία από τις πρόσφατες μελέτες, οι χαμηλές δόσεις κουρκουμίνης έδειξαν ότι αποτελεσματικά αποσυνθέτουν το βήτα αμυλοειδές καθώς επίσης και εμποδίζουν τον σχηματισμό ινιδίων και ολιγομερών και έτσι βρέθηκαν προστατευτικά στη θεραπεία της νόσου Alzheimer [1]. Διάφορες πειραματικές ενδείξεις έδειξαν προστατευτική επίδραση της κουρκουμίνης σε μοντέλα ζώων με επιληπτικές κρίσεις. Το μόριο είναι ενεργό έναντι των αμυγδαλοειδών αναισθητικών επιληπτικών κρίσεων σε αρουραίους [4], σε πειραματικό μοντέλο επιληπτογένεσης [5] που προκαλείται από σίδηρο και σε επιληπτικές κρίσεις ηλεκτροσόκ στους ποντικούς [6]. Παρομοίως, η αντικαταθλιπτική δραστικότητα κουρκουμίνης έχει αναφερθεί σε ζωικά μοντέλα με κατάθλιψη. Πρόσφατα, η έρευνα για τις αντικαταθλιπτικές ιδιότητες της κουρκουμίνης αυξάνεται εκθετικά (σχήμα. 2). Το μόριο είναι αποτελεσματικό σε δοκιμασία αναγκαστικής κολύμβησης και χρόνιο στρες [7,8]. Η κουρκουμίνη διαθέτει αντικαταθλιπτική δράση μέσω της απελευθέρωσης σεροτονίνης και ντοπαμίνης. Η κουρκουμίνη ενισχύει το επίπεδο των νευροτροφικών παραγόντων όπως ο εγκεφαλικός νευροτροφικός παράγοντας (BDNF) [9]. Μια άλλη συναρπαστική χρήση της κουρκουμίνης είναι στη θεραπεία της διαβητικής νευροπάθειας. Η κουρκουμίνη ενίσχυει την επίδραση μείωσης της γλυκόζης από την ινσουλίνη και προστατεύει από την έναρξη της διαβητικής νευροπάθειας [10]. Η προηγούμενη εμπειρία μας με την κουρκουμίνη έχει αποδείξει τη νευροπροστατευτική της δράση σε ζωικά μοντέλα όψιμης δυσκινησίας. Αν και η κουρκουμίνη έχει δείξει προστατευτική δράση σε πολλές διαταραχές του σώματος, η χρήση της είναι περιορισμένη εξαιτίας της κακής βιοδιαθεσιμότητας από το στόμα. Ωστόσο, έχουμε δείξει στις μελέτες μας ότι η βιοδιαθεσιμότητα της κουρκουμίνης μπορεί να ενισχυθεί συνδυάζοντάς την με μερικούς παράγοντες ενίσχυσης της βιοδιαθεσιμότητας, όπως η πιπερίνη [11].

Σχήμα 1

Θεραπευτικές επιδράσεις της κουρκουμίνης σε αρκετές ανθρώπινες διαταραχές

Σχήμα 2

Κουρκουμίνη και κατάθληψη

Με όλο αυτό το υπόβαθρο, η παρούσα ανασκόπηση επιχειρεί να περιγράψει την επίδραση της κουρκουμίνης σε ζωικά μοντέλα μείζονος κατάθλιψης, όψιμης δυσκινησίας και διαβητικής νευροπάθειας. Περαιτέρω, οι μηχανισμοί πίσω από την προστατευτική δράση της κουρκουμίνης σε αυτές τις διαταραχές έχουν επίσης παρουσιαστεί.

Κουρκουμίνη σε μείζονα κατάθλιψη:           

Η μείζονα κατάθλιψη είναι μια σοβαρή νευρολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από καταθλιπτική ή ευερέθιστη διάθεση, μειωμένο ενδιαφέρον για ευχάριστες δραστηριότητες, σημαντική απώλεια βάρους ή αυξηση, αϋπνία ή υπερυπνία, ψυχοκινητική ανάδευση ή καθυστέρηση, κόπωση ή απώλεια ενέργειας, αίσθηση άνευ αξίας ή υπερβολική ενοχή, μειωμένη δύναμη συγκέντρωσης και αύξηση των τάσεων αυτοκτονίας. Περίπου 15-20% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από αυτή τη διαταραχή σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Παρά τη διαθεσιμότητα διαφόρων αντικαταθλιπτικών, δεν είμαστε ακόμα σε θέση να αντιμετωπίσουμε το 20-30% των ασθενών με κατάθλιψη. Επίσης, αυτά τα αντικαταθλιπτικά σχετίζονται με πληθώρα παρενεργειών και αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-φαρμάκου / φαρμάκου-τροφής. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό να βρεθούν εναλλακτικές θεραπείες φαρμάκων που να είναι αποτελεσματικές και ασφαλείς στη θεραπεία της μείζονος κατάθλιψης.

Η κουρκουμίνη έχει βρεθεί ότι κατέχει αντικαταθλιπτική δράση σε διάφορα ζωϊκά μοντέλα με κατάθλιψη. Η κουρκουμίνη σε δοσολογίες μεταξύ 10-80 mg / kg, κατέδειξε δράση αντι-κινητικότητας σε δοκιμασία αναγκαστικής κολύμβησης κατά τη διάρκεια περιόδου 6 λεπτών. Η μέγιστη δράση κατά της αντι-κινητικότητας παρατηρήθηκε στα 90 λεπτά των χορηγήσεών της [8]. Επιπλέον, η κουρκουμίνη σε δόσεις 40 και 80 mg / kg ανέστειλε επίσης την επαγόμενη από ρεσεπίνη συμπεριφορική απελπισία σε ποντικούς [8]. Περαιτέρω μελέτες έχουν δείξει ότι η κουρκουμίνη ενίσχυσε την δράση της αντι-κινητικότητας της τρανυλκυπρομίνης (5 mg / kg, ενδοπεριτοναϊκώς) και της σελεγιλίνης (5 mg / kg, ενδοπεριτοναϊκά), δύο αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης (ΜΑΟ) σε δοκιμασία αναγκαστικής κολύμβησης σε ποντίκια [8]. Αυτή η μελέτη προτείνει την εμπλοκή του ενζύμου μονοαμινοξειδάσης στην αντικαταθλιπτική ιδιότητα της κουρκουμίνης. Διερευνήθηκε περαιτέρω ότι η κουρκουμίνη αναστέλλει τη δραστικότητα τόσο των ΜΑΟ-Α όσο και των ΜΑΟ-Β ενζύμων. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι η μονοαμινική οξειδάση είναι το ένζυμο που εμπλέκεται στην αποικοδόμηση της νορεπινεφρίνης, της σεροτονίνης και της ντοπαμίνης. Αναστέλλοντας τη δραστηριότητα του ενζύμου ΜΑΟ, η κουρκουμίνη αυξάνει τη συγκέντρωση αυτών των νευροδιαβιβαστών στη σύναψη και έτσι παρατείνει τη δράση τους.

Η αντικαταθλιπτική δράση της κουρκουμίνης διερευνήθηκε περαιτέρω συνδυάζοντάς την με διάφορα συμβατικά και πρόσφατα ανακαλυφθέντα αντικαταθλιπτικά. Για τον σκοπό αυτό, διαπιστώσαμε ότι η κουρκουμίνη ενίσχυσε την δράση της αντι-κινητικότητας των υπολειτουργικών δόσεων της φλουοξετίνης (εκλεκτικός αναστολέας επαναπρόσληψης της σεροτονίνης), της βουπροπιόνης (αναστολέας επαναπρόσληψης ντοπαμίνης) και της βενλαφαξίνης (διπλός αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης) [8]. Είναι ενδιαφέρον ότι η κουρκουμίνη δεν ενίσχυσε την αντικαταθλιπτική δράση της δεσιπραμίνης (αναστολέας επαναπρόσληψης τρικυκλικού αντικαταθλιπτικού και νορεπινεφρίνης) και της ιμιπραμίνης (τρικυκλικό αντικαταθλιπτικό) [8]. Αυτό δίνει μια ένδειξη της εμπλοκής του σεροτονινεργικού και του ντοπαμινεργικού συστήματος στην αντικαταθλιπτική δράση της κουρκουμίνης. Όταν τα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου ελέγχθηκαν μετά τη χορήγηση κουρκουμίνης, είχαν αυξηθεί τα επίπεδα σεροτονίνης και ντοπαμίνης αλλά όχι νορεπινεφρίνης στον εγκέφαλο ποντικού [8]. Περαιτέρω, η κουρκουμίνη ενίσχυσε τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο όταν συνδυάστηκε με διάφορους αντικαταθλιπτικούς παράγοντες [8]. Επομένως, από όλα τα παραπάνω ευρήματα, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η αντικαταθλιπτική δράση της κουρκουμίνης κυρίως περιλαμβάνει τη σεροτονινεργική νευροδιαβίβαση. Αυτό επιβεβαιώνεται περαιτέρω από τη μελέτη του Wang και συναδέλφων, που κατέδειξαν ότι η αντικαταθλιπτική δράση της κουρκουμίνης παρεμποδίζεται από την ρ-χλωροφαινυλαλανίνη, την αναστολή της υδροξυλάσης της τρυπτοφάνης [9]. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι η αντικαταθλιπτική δράση της κουρκουμίνης περιλαμβάνει τη συμμετοχή υποδοχέων 5-ΗΤ (1Α / 1Β) και 5-ΗΤ (2C) [9]. Ωστόσο, σε αντίθεση με αυτές τις μελέτες, ο Xu και οι συνεργάτες του επέδειξαν αύξηση των επιπέδων νοραδρεναλίνης στις περιοχές του μετωπιαίου φλοιού και του ραβδωτού σώματος του εγκεφάλου του αρουραίου μετά από χορήγηση κουρκουμίνης [12].

Ένα άλλο μοντέλο κατάθλιψης είναι το χρόνιο στρες. Το εργαστήριό μας έχει επιδείξει την προστατευτική δράση της κουρκουμίνης σε μοντέλο χρόνιου στρες. Εν συντομία, τα ζώα υποβλήθηκαν σε ένα παράδειγμα άγχους μία φορά την ημέρα για μια περίοδο 21 ημερών. Μερικοί από τους παράγοντες άγχους περιλαμβάνουν την κρύα κολύμβηση (8 ° για 5 λεπτά). πείρος ουράς (1 λεπτό). στέρηση τροφής και νερού (24 ώρες) · κολύμπι σε θερμοκρασία δωματίου (24 ± 2 °, 20 λεπτά). ολονυκτίς φωτισμός; χωρίς άγχος; πείρος ουράς (1,5 λεπτά). κρύο κολύμπι (10 ° για 5 λεπτά). κολύμπι σε θερμοκρασία δωματίου (24 ± 2 ° για 15 λεπτά) · πείρος ουράς (2 λεπτά); κρύο κολύμπι (6 ° για 5 λεπτά) [7]. Διαπιστώθηκε ότι οι αρουραίοι που είχαν υποστεί χρόνιο στρες σε διάφορες αγχωτικές καταστάσεις παρουσίασαν σημαντική αύξηση στην περίοδο αντι-κινητικότητας σε σύγκριση με τα ζώα ελέγχου σε δοκιμασία αναγκαστικής κολύμβησης. Η κουρκουμίνη σε δόσεις των 20 και 40 mg / kg ανέστρεψε αυτή την περίοδο ακινησίας σε ποντίκια με στρες [7]. Τα ζώα που έχουν χρόνιο στρες παρουσιάζουν χαμηλότερα επίπεδα νορεπινεφρίνης, σεροτονίνης και ντοπαμίνης στον εγκέφαλο. Η χρόνια χορήγηση κουρκουμίνης δεν επηρέασε τα επίπεδα εξαντλημένης νορεπινεφρίνης, αλλά αποκατέστησε τα επίπεδα της σεροτονίνης και της ντοπαμίνης [7]. Σε μία από τις μελέτες που πραγματοποίησαν οι Li και συνεργάτες, η κουρκουμίνη παρήγαγε ευεργετικά αποτελέσματα στα ποντίκια που υπέστησαν στρες, βελτιώνοντας αποτελεσματικά το χρόνιο στρες που προκλήθηκε από χαμηλή κατανάλωση σακχαρόζης και μειώνοντας τα επίπεδα κορτικοστερόνης στα ποντίκια. Οι μελέτες αποδεικνύουν περαιτέρω τη συμμετοχή της αδενυλυλικής κυκλάσης (AC) και της οδού της κυκλικής μονοφωσφορικής αδενοσίνης (cAMP) στην αντικαταθλιπτική δράση της κουρκουμίνης [13].

Η κουρκουμίνη έχει κακή βιοδιαθεσιμότητα από το στόμα. Σε μία από τις μελέτες που διεξήχθησαν στο εργαστήριό μας, η κουρκουμίνη χορηγήθηκε μαζί με πιπεριίνη (παράγοντας ενίσχυσης της βιοδιαθεσιμότητας) και τα ζώα προκλήθηκαν σε στρες για 21 ημέρες ακολουθούμενο από μέτρηση της περιόδου αντι-κινητικότητας σε δοκιμασία αναγκαστικής κολύμβησης. Έχει αποδειχθεί ότι η πιπερίνη (2,5 mg / kg) ενίσχυσε την αντικαταθλιπτική δράση της κουρκουμίνης (20 και 40 mg / kg) σε ποντίκια με χρόνιο στρες [7] (σχήμα 3). Όταν συνδυάστηκε η δόση πιπερίνης κάτω από το κατώτατο όριο (2,5 mg / kg, 21 ημέρες) με κουρκουμίνη (20 mg / kg, 21 ημέρες), παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση των επιπέδων μονοαμίνης (σεροτονίνη, ντοπαμίνη, υδροξυϊνδολοξεικό οξύ) σε σύγκριση με την κουρκουμίνη (20 mg / kg, 21 ημέρες) (σχήμα 4) [7]. Διάφοροι μηχανισμοί έχουν προταθεί για την αντικαταθλιπτική δραστικότητα της κουρκουμίνης. Αυτά καταγράφονται στον Πίνακα 1.

Σχήμα 3

Επίδραση της κουρκουμίνης μόνη της ή και μαζί με την πιπερίνη στην αναγκαστική περίοδο ακινησίας που προκαλείται στην κολύμβηση σε αρουραίους

Επίδραση της κουρκουμίνης (Cmn) και του συνδυασμού της με πιπερίνη (Pip) στην αναγκαστική περίοδο ακινησίας που προκαλείται στην κολύμβηση σε αρουραίους. ap≤0.05 σε σύγκριση με την ομάδα χωρίς χορήγηση. bp≤0.05 σε σύγκριση με το στρες(S). cp≤0.05 σε σύγκριση με το στρες(S) + κουρκουμίνη (20).

Σχήμα 4

Επίδραση της κουρκουμίνης και του συνδυασμού της με πιπερίνη στα επίπεδα μονοαμίνης του εγκεφάλου

Επίδραση της κουρκουμίνης (Cmn) και του συνδυασμού της με πιπερίνη (Pip) σε επίπεδα εγκεφαλικής μονοαμίνης. ap≤0,05 συγκριτικά με την ομάδα χωρίς χορήγηση. bp≤0.05 σε σύγκριση με το στρες(S), cp≤0.05 σε σύγκριση με το στρες (S) + κουρκουμίνη (20).

Στρες (S) 

S+ κουρκουμίνη (CMN) 20 

S+ CMN 40 

S+ CMN 40 +πιπερίνη (pip) 2.5 

Πίνακας 1                                                                                      ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ CURCUMIN Ανασταλτική ιδιότητα της κουρκουμίνης στην μονοαμινοξειδάσης (ΜΑΟ) Τροποποίηση της νευροδιαβίβασης σεροτονίνης και ντοπαμίνης στον εγκέφαλο Αύξηση των επιπέδων των νευροτροφικών παραγόντων, ιδιαίτερα του εγκεφαλικού νευροτροφικού παράγοντα (BDNF) Αντιφλεγμονώδης και αντιοξειδωτική δράση

Κουρκουμίνη σε όψιμη δυσκινησία:

Η όψιμη δυσκινησία είναι μια κινητική διαταραχή της στοματικής περιοχής που προκύπτει από χρόνια νευροληπτική θεραπεία [11]. Η όψιμη δυσκινησία χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενη ακούσια κίνηση στη στοματική περιοχή και μερικές φορές το μυϊκό σύστημα του άκρου και του κορμού. Χαρακτηριστικά της διαταραχής μπορεί να είναι η γκριμάτσες, η προεξοχή της γλώσσας, το χτύπημα του χείλους και το γρήγορο άνοιγμα και κλείσιμο του ματιού. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν γρήγορες κινήσεις των χεριών, των ποδιών και του κορμού. Οι ακούσιες κινήσεις των δακτύλων μπορεί να φαίνονται σαν να παίζει κάποιος μια αόρατη κιθάρα ή πιάνο. Δεν υπάρχει τυποποιημένη θεραπεία διαθέσιμη για τη θεραπεία της όψιμης δυσκινησίας. Το πρώτο στάδιο είναι η διακοπή ή η ελαχιστοποίηση της χρήσης του νευροληπτικού φαρμάκου. Ωστόσο, εάν οι ασθενείς έχουν σοβαρά συμπτώματα σχιζοφρένειας, τα νευροληπτικά φάρμακα συχνά αντικαθίστανται από άλλα φάρμακα όπως οι βενζοδιαζεπίνες, οι αδρενεργικοί ανταγωνιστές και οι αγωνιστές ντοπαμίνης.

Ωστόσο, όλα τα παραπάνω φάρμακα έχουν συσχετιστεί με τις δικές τους παρενέργειες. Ως εκ τούτου, έχοντας αυτό υπόψη, υπάρχει ανάγκη για μερικές από τις εναλλακτικές θεραπείες για τη διαχείριση της όψιμης δυσκινησίας. Στο εργαστήριό μας, διερευνήσαμε την επίδραση της κουρκουμίνης σε ζωικά μοντέλα της όψιμης δυσκινησίας. Η οφθαλμική δυσκινησία προκλήθηκε σε αρουραίους χορηγώντας αλοπεριδόλη (1 mg / kg, ενδοπεριτοναϊκά) για χρονικό διάστημα 21 ημερών. Μετά από 24 ώρες της τελευταίας δόσης αλοπεριδόλης, μετρήθηκαν κενούμενες κινήσεις μάσησης (ΚΚΜ). Αυτές οι ΚΚΜ αναφέρονται ως απλά ανοίγματα του στόματος. Εάν εμφανίστηκαν προεξοχές γλώσσας ή ΚΚΜ κατά τη διάρκεια περιόδου περιποίησης, δεν ελήφθησαν υπόψη [11]. Οι προεξοχές γλώσσας και ΚΚΜ υπολογίστηκαν για συνολικά 5 λεπτά. Έχει βρεθεί ότι η χρόνια χορήγηση αλοπεριδόλης (1 mg / kg, ενδοπεριτοναϊκά) για ένα σύνολο 21 ημερών είχε ως αποτέλεσμα σημαντική αύξηση των ΚΚΜ, της προεξοχής της γλώσσας και των σπασμών του προσώπου. Είναι ενδιαφέρον ότι η χρόνια θεραπεία με κουρκουμίνη (25 και 50 mg / kg) ανέστειλε τις προεξοχές της γλώσσας (σχήμα 6) και τον σπασμό του προσώπου [11]. Επιπλέον, η χρόνια χορήγηση αλοπεριδόλης είχε ως αποτέλεσμα την αυξημένη υπεροξείδωση λιπιδίων, μειωμένη ανηγμένη γλουταθειόνη, επίπεδα υπεροξειδίου δισμουτάσης και καταλάσης σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, η οποία αναστράφηκε με προ-χρήση κουρκουμίνης. Οι νευροχημικές αποδείξεις κατέδειξαν ότι η αγωγή με αλοπεριδόλη είχε ως αποτέλεσμα μειωμένα επίπεδα ντοπαμίνης, νορεπινεφρίνης και σεροτονίνης σε ομογενοποιημένα τμήματα φλοιώδους και υπο φλοιώδους περιοχής (συμπεριλαμβανομένου του ραβδωτού σώματος), τα οποία παρεμποδίστηκαν με προ-χρήση κουρκουμίνης (25 και 50 mg / kg) [11]. Με βάση τα παραπάνω πειραματικά στοιχεία, μπορεί να υποτεθεί ότι η κουρκουμίνη μπορεί να είναι χρήσιμη φαρμακευτική θεραπεία για τη θεραπεία της όψιμης δυσκινησίας. Θα ήταν ενδιαφέρον να σημειωθεί σε κλινικές δοκιμές εάν η μείωση της δόσης νευροληπτικού φαρμάκου μαζί με την προσθήκη κουρκουμίνης στο φαρμακευτικό σκεύασμα των ασθενών θα βελτίωνε τα συμπτώματα της όψιμης δυσκινησίας. Διάφοροι μηχανισμοί έχουν προταθεί για την προστατευτική επίδραση της κουρκουμίνης στην όψιμη δυσκινησία, οι οποίες παρουσιάζονται στον Πίνακα 2.

Σχήμα 5

Κενούμενες κινήσεις μάσησης καταγράφονται τις ημέρες 7, 14 και 22 σε αρουραίους που υποβλήθηκαν σε χρόνια αγωγή

Αλοπεριδόλη(1) mg/kg 21 μέρες 

Κουρκουμίνη (50) 

Κουρκουμίνη (25)+ Αλοπεριδόλη(1) 

Κουρκουμίνη (50)+ Αλοπεριδόλη(1) 

Ο συνολικός αριθμός των ζώων σε κάθε ομάδα είναι 5-6. ap <0,05 σε σύγκριση με την ομάδα χωρίς χορήγηση), bp≤0,05 σε σύγκριση με την ομάδα που έλαβε αγωγή με αλοπεριδόλη προηγούμενης εβδομάδας, cp≤0,05 σε σύγκριση με την ομάδα που έλαβε αγωγή με αλοπεριδόλη (την ημέρα της εκτίμησης) dp≤0.05 σε σύγκριση με την ομάδα που έλαβε θεραπεία με κουρκουμίνη (25) + αλοπεριδόλη.  

Σχήμα 6

Οι προεξοχές της γλώσσας καταγράφηκαν την ημέρα 7, 14 και 22 σε αρουραίους που υποβλήθηκαν σε χρόνια θεραπεία

Αλοπεριδόλη 1 mg/ ημέρα για 21 μέρες 

Κουρκουμίνη (50) 

Κουρκουμίνη (25)+ Αλοπεριδόλη(1) 

Κουρκουμίνη (50)+ Αλοπεριδόλη(1) 

Ο συνολικός αριθμός των ζώων σε κάθε ομάδα είναι 5-6. ap <0,05 σε σύγκριση με την ομάδα χωρίς χορήγηση,  bp≤0,05 σε σύγκριση με την ομάδα που έλαβε αγωγή με αλοπεριδόλη προηγούμενης εβδομάδας, cp≤0,05 σε σύγκριση με την ομάδα που έλαβε αγωγή με αλοπεριδόλη (την ημέρα της εκτίμησης) dp <0,05 σε σύγκριση με την ομάδα που έχει υποστεί κατεργασία με κουρκουμίνη (25) + Αλοπεριδόλη.

ΠΙΝΑΚΑΣ 2ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΟΨΙΜΗΣ ΔΥΣΚΙΝΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ CURCUMIN Αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της κουρκουμίνης Τροποποίηση της νευροδιαβίβασης νορεπινεφρίνης, σεροτονίνης και ντοπαμίνης στον εγκέφαλο Τροποποίηση διαφορετικού αντιοξειδωτικού αμυντικού συστήματος στο σώμα

Κουρκουμίνη στη διαβητική νευροπάθεια:

Ο διαβητικός νευροπαθητικός πόνος, η κοινή επιπλοκή του διαβήτη, είναι ένας από τους πιο δύσκολους τύπους πόνου για θεραπεία [14]. Περίπου το 50% των ατόμων με διαβήτη θα παρουσιάσουν τελικά νευρική βλάβη σε κάποιο στάδιο της ζωής τους. Αυτός ο πόνος προκύπτει λόγω βλαβών των νεύρων ως αποτέλεσμα των υψηλών επιπέδων σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία). Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν βαθύ πόνο, συνήθως στα πόδια και τις πατούσες, απώλεια της αίσθησης του ζεστού ή κρύου που συνοδεύεται από μυϊκές κράμπες, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή αίσθημα καψίματος στα άκρα. Η υπεραλγησία είναι το τυπικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του νευροπαθητικού πόνου. Υπάρχουν πολλά φάρμακα διαθέσιμα για τη θεραπεία αυτού του συμπτώματος. Αυτά περιλαμβάνουν τα αντικαταθλιπτικά (αμιτριπτυλίνη, δοξεπίνη ή ντουλοξετίνη), τα αντιεπιληπτικά φάρμακα (γκαμπαπεντίνη, πρεγαμπαλίνη, καρβαμαζεπίνη και βαλπροϊκό), τα αντιφλεγμονώδη, τα οπιοειδή και την καψαϊκίνη. Ωστόσο, ο αυστηρός έλεγχος του σακχάρου στο αίμα (γλυκόζη) είναι σημαντικός για την πρόληψη της επιδείνωσης των συμπτωμάτων και των προβλημάτων. Η έλλειψη κατανόησης της αιτιολογίας, η ανεπαρκής ανακούφιση, η ανάπτυξη ανοχής και η πιθανή τοξικότητα των κλασσικών παυσίπονων φαρμάκων δικαιολογούν τη διερεύνηση των νεότερων παραγόντων για την ανακούφιση αυτού του πόνου. Το γεγονός ότι η κουρκουμίνη είχε αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες που περιλάμβαναν την ανασταλτική επίδραση της στην παραγωγή ιντερλευκίνης-8 (IL-8), ιντερλευκίνης-1β (IL-1β) και TNF-α επιτάχθηκαν να παρατηρήσουν την προστατευτική δράση της σε ζωικά μοντέλα με διαβητική νευροπάθεια. Για το σκοπό αυτό, προκλήθηκε διαβήτης σε ποντίκια με ένεση 200 mg / kg στρεπτοζοτοκίνης που παρασκευάστηκε σε κιτρικό ρυθμιστικό διάλυμα (ρΗ 4,4, 0,1Μ) ενδοπεριτοναϊκά. Από την 4η εβδομάδα μέχρι την 8η εβδομάδα ένεσης στρεπτοζοτοκίνης, η κουρκουμίνη εγχύθηκε σε μία ομάδα ζώων. Στο τέλος της 4ης εβδομάδας, τα διαβητικά ζώα εμφάνισαν μείωση στον πόνο από επιβλαβείς ερεθισμούς σε σύγκριση με τους αρουραίους που δεν τους χορηγήθηκε κουρκουμίνη. Όταν αξιολογήθηκε με δοκιμασία εμβάπτισης ουράς και θερμής πλάκας, η καθημερινή χορήγηση κουρκουμίνης (15-60 mg / kg) για συνεχείς 4 εβδομάδες (ξεκινώντας από την 4η εβδομάδα) αύξησε σημαντικά τον πόνο από την 4η έως την 8η εβδομάδα σε σύγκριση με τα διαβητικά ποντίκια που δεν τους χορηγήθηκε κουρκουμίνη. Περαιτέρω, η χρόνια χορήγηση κουρκουμίνης αντιστρέφει την αύξηση των επιπέδων TNF-α σε διαβητικούς αρουραίους. Επιπλέον, η κουρκουμίνη αντέστρεψε επίσης την αύξηση της συγκέντρωσης νιτρωδών που προκαλείται λόγω της στρεπτοζοτοκίνης. Σε άλλη μελέτη, η κουρκουμίνη σε συνδυασμό με την ινσουλίνη εξασθένησε σημαντικά τη θερμική υπεραλγησία [10]. Με βάση τα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η κουρκουμίνη είναι ένας νέος παράγοντας κατά του πόνου και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτική επιλογή στη θεραπεία του νευροπαθητικού πόνου που σχετίζεται με τον σακχαρώδη διαβήτη. Έχουν προταθεί διάφοροι μηχανισμοί για την προστατευτική επίδραση της κουρκουμίνης στη διαβητική νευροπάθεια. Αυτά καταγράφονται στον Πίνακα 3.

ΠΙΝΑΚΑΣ 3        ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗΣ ΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ CURCUMIN Αναστολή της παραγωγής του TNF-α και του μονοξειδίου του αζώτου Μειώνονται τα επίπεδα νιτρωδών στον εγκέφαλο Η αναστολή της παραγωγής ιντερλευκίνης-8 (IL-8), ιντερλευκίνης-1β (IL-1β)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Με βάση τα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η κουρκουμίνη διαθέτει πολλαπλές δράσεις στον εγκέφαλο. Η κουρκουμίνη μπορεί να είναι ένα μελλοντικό φάρμακο θεραπείας διαφόρων νευρολογικών διαταραχών όπως η μείζων κατάθλιψη, η όψιμη δυσκινησία και η διαβητική νευροπάθεια. Ωστόσο, απαιτούνται κλινικές μελέτες προτού τεθεί σε χρήση του μόριο αυτού για θεραπεία.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Kulkami S, Dhir A, Akula KK. Potentials of curcumin as an antidepressant. Scientific World Journal. 2009;9:1233–41
2. Kim SJ, Son TG, Park HR, Park M, Kim MS, Kim HS, et al. Curcumin stimulates proliferation of embryonic neural progenitor cells and neurogenesis in the adult hippocampus. J Biol Chem. 2008;283:14497–505.
3. Shin HI, Lee JY, Son E, Lee DH, Kim HJ, Kang SS, et al. Curcumin attenuates the kainic acid-induced hippocampal cell death in the mice. Neurosci Lett. 2007;416:49–54.
4. DU P, Li X, Lin HJ, Peng WF, Liu JY, Ma Y, et al. Curcumin inhibits amygdaloid kindled seizures in rats. Chin Med J (Engl) 2009;122:1435–8.
5. Jyoti A, Sethi P, Sharma D. Curcumin protects against electrobehavioral progression of seizures in the iron-induced experimental model of epileptogenesis. Epilepsy Behav. 2009;14:300–8.
6. Bharal N, Sahaya K, Jain S, Mediratta PK, Sharma KK. Curcumin has anticonvulsant activity on increasing current electroshock seizures in mice. Phytother Res. 2008;22:1660–4.
7. Bhutani MK, Bishnoi M, Kulkarni SK. Anti-depressant like effect of curcumin and its combination with piperine in unpredictable chronic stress-induced behavioral, biochemical and neurochemical changes. Pharmacol Biochem Behav. 2009;92:39–43.
8. Kulkarni SK, Bhutani MK, Bishnoi M. Antidepressant activity of curcumin: Involvement of serotonin and dopamine system. Psychopharmacology (Berl) 2008;201:435–42.
9. Wang R, Li YB, Li YH, Xu Y, Wu HL, Li XJ. Curcumin protects against glutamate excitotoxicity in rat cerebral cortical neurons by increasing brain-derived neurotrophic factor level and activating TrkB. Brain Res. 2008;1210:84–91.
10. Sharma S, Chopra K, Kulkarni SK. Effect of insulin and its combination with resveratrol or curcumin in attenuation of diabetic neuropathic pain: Participation of nitric oxide and TNF-alpha. Phytother Res. 2007;21:278–83.
11. Bishnoi M, Chopra K, Kulkarni SK. Protective effect of Curcumin, the active principle of turmeric (Curcuma longa) in haloperidol-induced orofacial dyskinesia and associated behavioural, biochemical and neurochemical changes in rat brain. Pharmacol Biochem Behav. 2008;88:511–22.
12. Xu Y, Ku BS, Yao HY, Lin YH, Ma X, Zhang YH, et al. The effects of curcumin on depressive-like behaviors in mice. Eur J Pharmacol. 2005;518:40–6.
13. Li YC, Wang FM, Pan Y, Qiang LQ, Cheng G, Zhang WY, et al. Antidepressant-like effects of curcumin on serotonergic receptor-coupled AC-cAMP pathway in chronic unpredictable mild stress of rats. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry. 2009;33:435–49.
14. Sharma S, Kulkarni SK, Agrewala JN, Chopra K. Curcumin attenuates thermal hyperalgesia in a diabetic mouse model of neuropathic pain. Eur J Pharmacol. 2006;536:256–61.

Πληροφορίες συγγραφέα: S. K. Kulkarni and A. Dhir

Φυσικά Συμπληρώματα διατροφής »