Ασθενείς που έχουν πρόσφατα διαγνωσθεί με καρκίνο πρέπει να βάλουν στη ζωή τους τη γυμναστική και τη διατροφή. Ο καλύτερος τρόπος για να καταπολεμηθεί η νόσος είναι χάνοντας κιλά.
Καθημερινά ένα γρήγορο περπάτημα των 25 λεπτών μείωσε την θνησιμότητα σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού σχεδόν κατά 50%, ενώ η περιφέρεια της μέσης πάνω από 89εκ αύξησε τη θνησιμότητα κατά το 1/3.
Αποτελέσματα από έρευνες έδειξαν πως η λεπτή μέση, η καλή διατροφή και η γυμναστική βοήθησε ανθρώπους με προχωρημένο στάδιο καρκίνου.
Ακόμη και όσοι έκαναν λίγο μόνο γυμναστική πριν διαγνωσθούν με τη νόσο είχαν πολύ σημαντικά οφέλη.
Οι ειδικοί είπαν πως ακόμη και μια μείωση 5% του σωματικού βάρους που μπορεί να σημαίνει μόνο και 5 κιλά θα βοηθούσε στην επιβίωση σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού μέχρι και 20%.
Ογκολόγοι δήλωσαν πως η διάγνωση του καρκίνου πρόσφερε μια ευκαιρία να πείσουν τους ασθενείς τους να κάνουν αλλαγές που θα παρατείνει τις ζωές τους. Είπαν πως αυτοί που θα διαγνωσθούν θα πρέπει να προειδοποιηθούν για το θέμα τις απώλειας βάρους ακόμη και αν αυτό είναι ένα λεπτό θέμα για κάποιους.
Ένας ειδικός του American Society of Clinical Oncology ο οποίος ξεκίνησε έρευνα για την άσκηση υψηλής έντασης σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη, είπε στο ετήσιο συνέδριο πως η NHS θα έπρεπε να παρέχει προσωπικούς γυμναστές για αυτούς που διαγνώστηκαν με καρκίνο.
Η παχυσαρκία σχετίζεται με 10 διαφορετικές ασθένειες όπως τον καρκίνο του στήθους, εντέρου και ωοθηκών. Αλλά μέχρι τώρα η έμφαση δόθηκε στην πρόληψη του βάρους και όχι στην απώλεια βάρους μετά την διάγνωση.
Η καθηγήτρια Irwin Melinda, συνεργάτης του διευθυντή Πρόληψης Καρκίνου στο Κέντρο Καρκίνου του Yale είπε πως η διάγνωση είναι το πρώτο βήμα για τον κόσμο να αλλάξει την ζωή του. «Μετά την θεραπεία η απώλεια βάρους είναι το επόμενο καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις για τον εαυτό σου. Είναι το επόμενο χάπι κατά του καρκίνου και μάλιστα δωρεάν και χωρίς παρενέργειες.»
Η Καθηγήτρια Irwin είπε πως οι γιατροί πρέπει να το χειρίζονται λεπτά το θέμα αυτό με καινούργιους ασθενείς αλλά δεν πρέπει να το αποφεύγουν.
«Κάθε γυναίκα που έχει διαγνωσθεί με καρκίνο του μαστού πρέπει να της δίνεται πρόγραμμα διατροφής και άσκησης.»
«Η διάγνωση είναι μια ευκαιρία. Η διατροφή και η άσκηση μπορούν να έχουν πολύ σημαντικά αποτελέσματα.»
Μια έρευνα του Yale που πραγματοποίησε η Irwin μέτρησε 5,000 ασθενείς με καρκίνο του μαστού και βρήκε πως 3 ώρες γρήγορου περπατήματος την εβδομάδα μείωσε την θνησιμότητα κατά 46%. Ακόμη και όταν οι γυναίκες είχαν να ασκηθούν πολλά χρόνια η θνησιμότητα έπεσε κατά 33%.
Η παρατηρητική έρευνα δεν μπόρεσε να αποδείξει πως η άσκηση πρόσφερε αυτά τα κέρδη. Αλλά μια σειρά μελετών του Yale που κυκλοφόρησε στο Σικάγο αυτήν την εβδομάδα αποκάλυψε αποδεικτικά στοιχεία για την άμεση σχέση των μηχανισμών που ενεργοποιούνται μέσω της απώλειας βάρους και της άσκησης.
Η Irwin ήταν πολύ χαρούμενη σχετικά με τα αποτελέσματα από την πρώτη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη για την επίδραση της άσκησης στο καρκίνο των ωοθηκών. Περισσότερες από τις μισές γυναίκες στην 6 μηνών μελέτη ήταν σε προχωρημένο στάδιο. Αυτές όμως που μπήκαν σε πρόγραμμα και περπάταγαν καθημερινά τουλάχιστον 20 λεπτά είδαν τρομερές αλλαγές σε βασικούς βιολογικούς δείκτες που αντικατοπτρίζουν την εξέλιξη του καρκίνου.
«Αυτό είναι απολύτως πρωτοποριακό. Αυτές ήταν γυναίκες με προχωρημένο καρκίνο των ωοθηκών. Ήταν σε θέση να ασκηθούν και με πολύ θετικά αποτελέσματα.» Η μελέτη των 144 γυναικών, βρήκε το ήμισυ που είχαν συνταγογραφηθεί με άσκηση να έχει πτώση 27% στα επίπεδα της λεπτίνης, μια ορμόνη που σχετίζεται με τον καρκίνο, και ένα 15% μείωση στο IGF-1, μια φυσική ανθρώπινη αυξητική ορμόνη η οποία βοηθάει στην εξάπλωση του καρκίνου.