25.06.2019

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ OHIO

Μια μελέτη με χιλιάδες περιπτώσεις ασθενών , διαπίστωσε ότι εκείνοι που είχαν συνταγογραφηθεί με στατίνες για την μείωση της χοληστερόλης είχαν τουλάχιστον διπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2.

Η λεπτομερής ανάλυση των ιατρικών αρχείων και δεδομένων από τους ασθενείς, με ιδιωτική ασφάλιση στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, μας δείχνει για το πώς οι προσπάθειες για τη μείωση των καρδιακών παθήσεων, μπορούν να συμβάλλουν σε ένα άλλο σημαντικό ιατρικό πρόβλημα, δήλωσε η Victoria Zigmont, που ήταν επικεφαλής της μελέτης, ως απόφοιτη δημόσιας υγείας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Ohio.

Οι στατίνες, είναι μια κατηγορία φαρμάκων που μπορούν να μειώσουν τη χοληστερόλη και την αρτηριακή πίεση, μικραίνοντας τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου. Περισσότεροι από το ένα τέταρτο των μεσήλικων χρησιμοποιούν ένα φάρμακο μείωσης της χοληστερόλης, σύμφωνα με πρόσφατες ομοσπονδιακές εκτιμήσεις.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι όσοι χρησιμοποιούσαν στατίνες είχαν περισσότερο από διπλάσιο κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη σε σύγκριση με αυτούς που δεν έλαβαν τα φάρμακα. Όσοι έλαβαν τα φάρμακα μείωσης της χοληστερόλης για περισσότερα από δύο χρόνια, είχαν περισσότερο από τρεις φορές τον κίνδυνο για διαβήτη.

” Το γεγονός ότι η αυξημένη διάρκεια της χρήσης στατίνων συνδέθηκε με αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη – κάτι που ονομάζουμε δοσοεξαρτώμενη σχέση – μας κάνει να σκεφτούμε ότι αυτό είναι πιθανώς μια αιτιώδης σχέση “, δήλωσε η Ζigmont.

” Αυτό σημαίνει ότι οι στατίνες είναι πολύ αποτελεσματικές στην πρόληψη των καρδιακών προσβολών και των εγκεφαλικών επεισοδίων, δεν θα πρότεινα ποτέ να σταματήσουν να παίρνουν στατίνες που έχουν συνταγογραφηθεί βάσει αυτής της μελέτης, αλλά θα πρέπει να ανοίξουν περαιτέρω συζητήσεις για την πρόληψη του διαβήτη και την ευαισθητοποίηση των ασθενών και των ιατρών σχετικά με το θέμα “.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι χρήστες στατίνης ήταν κατά 6,5% πιθανότερο να έχουν μια ανησυχητικά υψηλή τιμή HbA1c – μια συνηθισμένη εξέταση αίματος για διαβήτη που υπολογίζει το μέσο όρο σακχάρου στο αίμα για αρκετούς μήνες.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Diabetes Metabolism Research and Reviews, περιελάμβανε 4.683 άνδρες και γυναίκες που δεν είχαν διαβήτη, ήταν υποψήφιοι για στατίνες, με βάση τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και δεν είχαν πάρει ακόμα τα φάρμακα κατά την έναρξη της μελέτης. Περίπου το 16% της ομάδας – 755 ασθενείς – έλαβαν τελικά στατίνες κατά τη διάρκεια της μελέτης, η οποία έγινε από το 2011 έως το 2014. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 46 ετών.

Ο Randall Harris, συντάκτης της μελέτης και καθηγητής ιατρικής και δημόσιας υγείας στο Ohio State, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα δείχνουν, πως τα άτομα που παίρνουν στατίνες πρέπει να παρακολουθούνται στενά για να εντοπίζονται αλλαγές στον μεταβολισμό της γλυκόζης και πρέπει να λάβουν για πρόληψη, ειδική καθοδήγηση για τη δίαιτα και την άσκηση τους.

Παρόλο που οι στατίνες έχουν σαφή οφέλη σε κάποιους ασθενείς, οι επιστήμονες και οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να διερευνήσουν περαιτέρω το αντίκτυπο των στατίνων στον ανθρώπινο μεταβολισμό, ιδιαίτερα την αλληλεπίδραση μεταξύ μεταβολισμού λιπιδίων και υδατανθράκων, δήλωσε ο συντάκτης Steven Clinton, καθηγητής ιατρικής και μέλος του Κέντρο Καρκίνου του Οhio.

” Επιπλέον, οι ερευνητές που διεξάγουν μεγάλες «προοπτικές μελέτες» (δηλ. Ειδικές έρευνες στον τομέα της Υγείας) θα πρέπει να εξετάζουν πώς οι στατίνες επηρεάζουν συνολικά την ανθρώπινη υγεία. Πρέπει να εξετάσουν τόσο τους κινδύνους όσο και τα οφέλη, όχι μόνο την ασθένεια που αντιμετωπίζεται από το συγκεκριμένο φάρμακο “, ανέφερε o Clinton.

Η μελέτη έγινε αναδρομικά, γεγονός που σημαίνει ότι οι ερευνητές κοίταξαν τα υπάρχοντα αρχεία από μια ομάδα ασθενών για να διαπιστώσουν εάν υπήρχαν πιθανές συνδέσεις μεταξύ των συνταγών στατίνων και του διαβήτη. Προηγούμενες έρευνες δείχνουν μία σύνδεση, αλλά αυτή η μελέτη μας επιτρέπει να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει σε κλινικές συνθήκες και όχι τι συμβαίνει σε μια υποψήφια δοκιμή, η οποία εκχωρεί στατίνες, σε μερικούς ανθρώπους και σε άλλους εικονικό φάρμακο (placebo), δήλωσε η Zigmont, η οποία είναι τώρα βοηθός καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Southern Connecticut.

Η μελέτη εμπλουτίστηκε με πολλές λεπτομέρειες, σχετικά με τον πληθυσμό της μελέτης, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων από βιομετρικές ενδείξεις και μιας έρευνας που ρωτούσε για την εκπαίδευση, το ιστορικό υγείας και την εθνικότητα, δήλωσε η Zigmont. Είχε επίσης πρόσβαση σε δεδομένα ιατρικών πληροφοριών και σε πληροφορίες φαρμακείων.

H Zigmont ήταν προσεκτική να συλλέξει μεγάλη γκάμα πληροφοριών και χαρακτηριστικών για να προσδιορίσει καλύτερα αν οι στατίνες ήταν πιθανό να προκάλεσουν τον διαβήτη, είπε. Αυτά περιελάμβαναν το φύλο, την ηλικία, την εθνικότητα, το βαθμό εκπαίδευσης, τη χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια, το δείκτη μάζας σώματος, την περιφέρεια μέσης και τον αριθμό επισκέψεων στον γιατρό.

Προγράμματα που βοηθούν τους ασθενείς να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση και τη δίαιτά τους θα μπορούσαν να δίνονται και να συζητιούνται όταν οι γιατροί συνταγογραφούν στατίνες, έτσι ώστε οι ασθενείς να μπορούν να πρoλαμβάνουν τον διαβήτη, είπε.

Θα ήταν επίσης χρήσιμο για μελλοντική έρευνα, να προσδιοριστεί καλύτερα ποιες στατίνες και σε ποιες δόσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο, δήλωσε η Ζigmont. Η μελέτη της δεν ανέλυε τους διαφορετικούς τύπους στατίνων.

Οι περιορισμοί της έρευνας περιλαμβάνουν το γεγονός, ότι οι περισσότεροι από τους χρήστες στατίνης ήταν λευκοί και ότι η ερευνητική ομάδα δεν είχε τρόπο να ξέρει πόσο προσεκτικά οι ασθενείς ακολουθούσαν τις συνταγές των γιατρών τους. Επίσης, δεν υπήρχε κανένας τρόπος να προσδιοριστεί ποιός ασθενής ήταν σε υψηλό κίνδυνο διαβήτη κατά την έναρξη της μελέτης, δήλωσε η Ζigmont.

Βιβλιογραφία: