Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος στα παιδιά ανεπτυγμένων χωρών είναι συχνά ανθεκτικές στα αντιβιοτικά!

 

 

Μια νέα, εκτεταμένη ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, 15 Μαρτίου στο The BMJ, επιβεβαιώνει ότι τα βακτήρια είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά και μάλιστα δεν κάνουν διακρίσεις με βάση την ηλικία.

 

Οι συγγραφείς συγκέντρωσαν στοιχεία από 58 προηγούμενες μελέτες από 26 διαφορετικές χώρες κοιτάζοντας ποσοστά αντοχής στα παιδιά ηλικίας 0-17 ετών με μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, ιδίως εκείνες που προκαλούνται από Escherichia coli. Για να δημιουργηθεί μία χρήσιμη σύγκριση μεταξύ των ανεπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων χωρών, οι ερευνητές ξεχώρισαν τα αποτελέσματα μεταξύ εκείνων από τις χώρες που ανήκουν στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, και εκείνων που δεν το κάνουν, όπως η Νιγηρία.

 

Βρήκαν ότι η αντίσταση ήταν μεγάλη σε όλες τις χώρες, ιδιαίτερα με τα αντιβιοτικά πρώτης γραμμής, όπως η αμπικιλλίνη, αλλά ότι ήταν ιδιαίτερα μεγάλη σε χώρες μη μέλη του ΟΟΣΑ. Πέντε μελέτες είχαν μετρήσει προηγούμενη έκθεση σε αντιβιοτικά και από αυτές η ομάδα διαπίστωσε ότι μετά τη χρήση ενός αντιβιοτικού, ο κίνδυνος παρατάθηκε μέχρι και έξι μήνες.

 

«Η συνήθεια της συνταγογράφισης αντιβιοτικών στην πρωτοβάθμια φροντίδα σε παιδιά με λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος που προκαλούνται από την E. Coli είναι υψηλή, ιδιαίτερα σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ, όπου μια πιθανή εξήγηση είναι η διαθεσιμότητα των αντιβιοτικών», έγραψαν οι συγγραφείς. “Αυτό θα μπορούσε να καταστήσει κάποια αντιβιοτικά αναποτελεσματικά ως μια πρώτη γραμμή θεραπείας για ουρολοίμωξη.”

 

Συγκεκριμένα, αντίσταση  του E. coli στην αμπικιλλίνη, ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο και προσιτό φάρμακο για τα πάντα, από λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος μέχρι μηνιγγίτιδα, βρέθηκε σε 53%  των συγκεντρωμένων 77.783 δειγμάτων που έχουν ληφθεί από τις χώρες του ΟΟΣΑ. Στα δείγματα μη μέλη του ΟΟΣΑ, αυξήθηκε κατά μέσο όρο 79,8 %. Μερικά έθνη, συμπεριλαμβανομένων της Νιγηρίας και της Γκάνας, 100% των δειγμάτων εμφανίζουν αντίσταση. Στην amoxiclav, ένα είδος πενικιλίνης , τα ποσοστά μεταξύ των δύο ομάδων χωρών ήταν 8,2 % σε σχέση με ένα επιβλητικό 60,3 %. Στη σιπροφλοξασίνη, ήταν 2,1 %  σε σύγκριση με το 26,8 %.

 

Σημειώνοντας ότι πολλές οργανώσεις υγείας, όπως οι Infectious Diseases Society of America συστήνουν αντιβιοτικά που πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για ένα συγκεκριμένο μικρόβιο, αν ο ρυθμός αντίστασής του είναι κάτω από το 20%. Η Νιτροφουραντοϊνη είχε το χαμηλότερο ποσοστό αντίστασης στις χώρες του ΟΟΣΑ, στο 1,3 %, που δείχνει τη συνεχή χρησιμότητά του εκεί. Το φάρμακο χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για τη θεραπεία μιας από τις πιο κοινές βακτηριακές λοιμώξεις σε παιδιά, που πιο συχνά προκαλούνται από την E. coli.

 

Αυτά τα ποσοστά ανθεκτικότητας E.coli, ανησυχητικό και αν είναι, δεν ταιριάζει περίπου με εκείνες που παρατηρήθηκαν σε λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος των ενηλίκων. Τα παιδιά ηλικίας κάτω των 5 φάνηκε να έχουν ελαφρώς υψηλότερα ποσοστά, πιθανώς λόγω της πιο έκθεση σε αντιβιοτικά σε γενικές γραμμές.

 

Οι ερευνητές εικάζουν πως υπήρχαν και άλλοι λόγοι για τη διαφορά στα ποσοστά μεταξύ των δύο ομάδων χωρών. Για παράδειγμα, τα κράτη μη μέλη του ΟΟΣΑ πιθανό να έχουν ασθενέστερες υποδομές φροντίδας υγείας, που σημαίνει ότι οι γιατροί όσο και οι ασθενείς είναι λιγότερο πιθανό να παρακολουθούν τη χρήση αντιβιοτικού προσεκτικά. Ομοίως,  μολύνσεις ή τραυματισμοί που θα ήταν υπό άλλες συνθήκες διαχειρίσιμοι, βγαίνουν εκτός ελέγχου τις περισσότερες φορές, οδηγώντας σε μεγαλύτερη χρήση των αντιβιοτικών για την πρόληψη του θανάτου.

 

Το άλλο κύριο εύρημα, ότι η πρόσφατη χρήση αντιβιοτικών μπορεί να βοηθήσει περισσότερο στην αντίσταση, μπορεί να επιφέρει μια ευρεία αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να συνταγογραφηθούν τα αντιβιοτικά. «Οι κλινικοί ιατροί πρωτοβάθμιας φροντίδας θα χρειαστεί κατά πάσα πιθανότητα να γνωρίζουν το ιστορικό ενός αντιβιοτικού πριν από τη στιγμιογράφηση για κοινές βακτηρίασης λοιμώξεις», έγραψε ο καθηγητής Grant Russell της Σχολής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας του Πανεπιστημίου του Monash σε ένα συνοδευτικό κύριο άρθρο. Ο ισχυρισμός ενός γονέα ότι« αντιβιοτικό x λειτουργεί πάντα για το παιδί μου », ίσως πρέπει να εξισορροπηθεί με την ιδέα ότι« εάν το αντιβιοτικό x χρησιμοποιήθηκε κατά τους τελευταίους έξι μήνες, υπάρχει μια καλή πιθανότητα ότι δεν πρόκειται να λειτουργήσει και ας χρησιμοποιηθεί ξανά . »

 

Πηγή:

Bryce A, Hay A, Lane I, et al. Global prevalence of antibiotic resistance in paediatric urinary tract infections caused by Escherichia coli and association with routine use of antibiotics in primary care: systematic review and meta-analysis. The BMJ. 2016.