Το περιοδικό της American Heart Association, Arteriosclerosis, Thrombosis, and Vascular Biology δημοσίευσε μια 11-ετής μελέτη που εξηγεί πως η έλλειψη βιταμίνης Κ συνδέεται με τον αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου. Αυτή τη στιγμή, 19 πρωτεΐνες που σχετίζονται με τη βιταμίνη Κ (VKDPs) θεωρούνται πολύ σημαντικές στη πήξη του αίματος, στη λειτουργία των αιμοπεταλίων και στην αγγειακή βιολογία. Οι πρωτεΐνες αυτές (VKDPs) παράγονται σε ανενεργή μορφή και αποκτούν βιολογική δραστηριότητα μέσω της μετατροπής ενός υπολείμματος γλουταμικού οξέος σε γλουταμικό, μια πολύπλοκη διαδικασία που απαιτεί την βιταμίνη Κ.
«Οι Δυτικοί πληθυσμοί δεν έχουν προσβληθεί από ασθένειες του αίματος λόγω της έλλειψης της βιταμίνης Κ. Προφανώς λαμβάνουμε αρκετή βιταμίνη Κ από την διατροφή μας, η οποία απαιτείται για την πήξη του αίματος. Ωστόσο η συνολική εικόνα της βιταμίνης Κ στο συκώτι, συγκεκριμένα η βιταμίνη Κ2 παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση και την υποστήριξη της καρδιάς και την υγεία των οστών». Είπε ο γιατρός Hogne Vik, επικεφαλής ιατρικός σύμβουλος της NattoPharma.
Οι συντάκτες ερεύνησαν αν η δραστηριότητα στις πρωτεΐνες (VKDPs) συνδέεται με καρδιαγγειακά νοσήματα, λαμβάνοντας ένα τυχαίο δείγμα από 709 ενήλικες από διάφορες εθνικότητες, που δεν είχαν καρδιαγγειακή νόσο από τη μελέτη της Αθηροσκλήρωσης (MESA) και οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για 11 χρόνια. Οι συγκεντρώσεις της δες-γ-καρβοξυ προθροµβίνης (DCP) έδειξαν πως υπάρχει χαμηλότερη δραστηριότητα στις πρωτεΐνες (VKDPs). Επίσης τα ποσοστά της ισχαιμικής καρδιαγγειακής νόσου ήταν ψηλότερα όταν η συγκέντρωση της DCP ήταν μεγαλύτερη. Επιπλέον, άτομα με χαμηλή δραστηριότητα στις VKDPs έδειξαν πως έχουν διπλάσιο κίνδυνο για καρδιαγγειακές παθήσεις, απ’ ότι τα άτομα με μεγαλύτερη δραστηριότητα στις VKDPs.
«Η μελέτη έδειξε ότι συνολικά το 84% των συμμετεχόντων είχε DCP>2ng/ml (θεωρείται το κατώτατο όριο για αδράνεια των VKDPs), οπότε οι περισσότεροι είχαν έλλειψη της βιταμίνη Κ. Επιπλέον αποδείχθηκε ότι οι συμμετέχοντας με υψηλότερα επίπεδα DCP (δηλαδή χαμηλότερη δραστηριότητα των VKDPs) ήταν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία», είπε ο Vik.
«Οι ερευνητές εντόπισαν πως τα άτομα που προσλαμβάνουν μεγαλύτερες ποσότητες της βιταμίνης Κ1 και Κ2 έχουν καλύτερα αποτελέσματα στις μετρήσεις όσον αφορά τη καρδιά τους και τα κόκκαλα τους. Επίσης παρεμβατικές μελέτες έχουν δείξει πως αυξάνοντας τη βιταμίνη K μειώνονται οι πιθανότητες καρδιαγγειακών παθήσεων», κατέληξε ο Vik.
